ازدواج موقت یا متعه که در زبان عامیانه به صیغه هم معروف است  بوسیله خلیفه دوم عمر بن الخطاب بصورت نا بحق و جاهلانه وبا تعصب کور کورانه جاهلی معطل گشته است و ایشان طی یک فرمان که صادر کرد در برابر حکم خدا ایستادگی نمود و به اصطلاح علما اجتهاد در مقابل نص کرد و گفت :  «متعتان کانتا حلال علی عهد رسول الله وانا احرمهما و اعاقب علیهما متعه النسا ومتعه الحج» دو متعه در زمان حضرت رسول الله حلال بودند ولی من انها را  حرام میکنم وهر کس که به این دو عمل کند من او را مورد عقاب وسرزنش قرار میدهم . که جامعه اسلامی را از این درب رحمت الهی محروم نمود و بکلی آن را بر مردم مسلمـان بست کــهاگر چنانچه این حکم معطل نمیماند کمتر کسی دچار زنا و ارتکاب کار حرام می شود. همانطور که حضرت امیر المومنین امام علی (ع) فرمودند : « لولا ابن الخطاب نهی عن المتعه ما زنی الا شقی» اگر چنانچه عمر ابی الخطاب از ازدواج متعه نهی نمی کرد هیچ کس زنا نمی کرد فقط افراد پست. وبرای همین است که علی (ع) و اهل بیتش وشیعیانش به آنچه که عمر در امر متعه حرام کرده است اعتنا  نکردند .